Dag 7 - Dassia
Blijf op de hoogte en volg Anika
12 September 2017 | Griekenland, Dassia
Vandaag was onze laatste hele dag op het eiland Corfu.
Er stond niks op de planning, dus Mark heeft uitgeslapen tot 12.30 uur.
Vanmorgen had ik de verslagen van de twee voorgaande dagen uitgewerkt, en stiekem ook nog wat voor Puff & Push gedaan. Tsja als je werknemer en werkgever tegelijkertijd bent kan het soms niet anders.
Voor we op vakantie gingen hadden we al gezegd dat parasailen nog op onze bucketlist stond. Ondanks de regen die voorspelt was, scheen er een stralend zonnetje. Het leek ons dan ook een goed idee om te kijken of er ergens de mogelijkheid was om te parasailen.
Yes it was... in Dassia. Na een telefoontje om te checken of het vandaag mogelijk was zijn we die kant op gereden.
We moesten een klein uurtje wachten voor we aan de beurt waren. Daar zaten we dan in de zon op een steiger. Even vlug alles insmeren en genieten van de zon en wind.
Dat is wel echt een pluspunt vinden wij. Het is heerlijk zonnig, maar door de wind is het niet meteen heel heet.
Hell yeah, we waren aan de beurt. We moesten op een speedboot naar het 'opstijg' platform. We kregen een reddingsvest aan, een tuigje en werden aan de parachute vastgemaakt. Mark stond achter mij, en ik moest voorop. De instructies waren kort maar krachtig: 1. Hier vasthouden tot je in de lucht zweeft. 2. Rennen over het platform, maar niet springen (als het platform ophoud en de zee begint). Okidoki, de boot vertrok en het touw kwam op spanning. Daar gaan we dan, stap 1, stap 2, en nog voor we echt gingen rennen vlogen we al omhoog. Dat ging zo bizar snel dat we niet eens tijd hadden om na te denken.
Daar hang je dan 40m boven de zee. Iedereen aan de kant geniet gezellig mee. Het was echt super leuk. Vooral toen die beste man ons liet zakken en wij dachten wtf gaan we hier zo ver van de kant landen in zee. Om vervolgens als ik al tot mijn knieën in het water lig weer vol gas op te trekken met die speedboot waardoor wij weer omhoog getrokken werden.
Echt een aanrader om een keer te doen!
Eenmaal op het strand zijn we onszelf maar gaan verwennen met een mojito, want deze smaakt toch het beste aan de helder blauwe zee met het zonnetje erbij.
Na wat relaxen zijn we terug gereden naar ons appartement, ditmaal stuurde Apple kaarten ons gelukkig over een goede weg. De heenweg moest ik navigeren en dat ging tot ergernis van Mark niet helemaal goed (oeps).
Stiekem hadden we gehoopt dat de bar bij het zwembad nog open was, maar helaas,
Er was niemand te bekennen, zelfs het zwembad lag er verlaten bij.
Tijd voor een frisse duik dus (de zon was inmiddels weg) met me, myself and I.
Heerlijk even ronddobberen op mijn roze luchtbed met niemand die me in de weg zwemt.
Voor de laatste keer heerlijk uitgebreid in onze super de luxe douche al het zeezout en chloor wegspoelen. Even opmaken en voor de laatste keer uiteten bij The Flower Garden. Mark vond het eten daar zo lekker dat hij terug wilde. Ik vond dat natuurlijk helemaal niet erg i.v.m. de katten en het kitten wat daar gisteren rondliep. Helaas kwam ik bedrogen uit want vandaag was het kleintje nergens te bekennen..
Het eten was uiteraard wel weer heerlijk.
Zojuist hebben we de koffers weer ingepakt, want voor we het weten zijn we morgen weer thuis.
Het was een heerlijke vakantie.
En stiekem ben ik blij dat deze zo voorspoedig is verlopen, zo komt mijn reislust tenminste weer terug.
Xxx
Er stond niks op de planning, dus Mark heeft uitgeslapen tot 12.30 uur.
Vanmorgen had ik de verslagen van de twee voorgaande dagen uitgewerkt, en stiekem ook nog wat voor Puff & Push gedaan. Tsja als je werknemer en werkgever tegelijkertijd bent kan het soms niet anders.
Voor we op vakantie gingen hadden we al gezegd dat parasailen nog op onze bucketlist stond. Ondanks de regen die voorspelt was, scheen er een stralend zonnetje. Het leek ons dan ook een goed idee om te kijken of er ergens de mogelijkheid was om te parasailen.
Yes it was... in Dassia. Na een telefoontje om te checken of het vandaag mogelijk was zijn we die kant op gereden.
We moesten een klein uurtje wachten voor we aan de beurt waren. Daar zaten we dan in de zon op een steiger. Even vlug alles insmeren en genieten van de zon en wind.
Dat is wel echt een pluspunt vinden wij. Het is heerlijk zonnig, maar door de wind is het niet meteen heel heet.
Hell yeah, we waren aan de beurt. We moesten op een speedboot naar het 'opstijg' platform. We kregen een reddingsvest aan, een tuigje en werden aan de parachute vastgemaakt. Mark stond achter mij, en ik moest voorop. De instructies waren kort maar krachtig: 1. Hier vasthouden tot je in de lucht zweeft. 2. Rennen over het platform, maar niet springen (als het platform ophoud en de zee begint). Okidoki, de boot vertrok en het touw kwam op spanning. Daar gaan we dan, stap 1, stap 2, en nog voor we echt gingen rennen vlogen we al omhoog. Dat ging zo bizar snel dat we niet eens tijd hadden om na te denken.
Daar hang je dan 40m boven de zee. Iedereen aan de kant geniet gezellig mee. Het was echt super leuk. Vooral toen die beste man ons liet zakken en wij dachten wtf gaan we hier zo ver van de kant landen in zee. Om vervolgens als ik al tot mijn knieën in het water lig weer vol gas op te trekken met die speedboot waardoor wij weer omhoog getrokken werden.
Echt een aanrader om een keer te doen!
Eenmaal op het strand zijn we onszelf maar gaan verwennen met een mojito, want deze smaakt toch het beste aan de helder blauwe zee met het zonnetje erbij.
Na wat relaxen zijn we terug gereden naar ons appartement, ditmaal stuurde Apple kaarten ons gelukkig over een goede weg. De heenweg moest ik navigeren en dat ging tot ergernis van Mark niet helemaal goed (oeps).
Stiekem hadden we gehoopt dat de bar bij het zwembad nog open was, maar helaas,
Er was niemand te bekennen, zelfs het zwembad lag er verlaten bij.
Tijd voor een frisse duik dus (de zon was inmiddels weg) met me, myself and I.
Heerlijk even ronddobberen op mijn roze luchtbed met niemand die me in de weg zwemt.
Voor de laatste keer heerlijk uitgebreid in onze super de luxe douche al het zeezout en chloor wegspoelen. Even opmaken en voor de laatste keer uiteten bij The Flower Garden. Mark vond het eten daar zo lekker dat hij terug wilde. Ik vond dat natuurlijk helemaal niet erg i.v.m. de katten en het kitten wat daar gisteren rondliep. Helaas kwam ik bedrogen uit want vandaag was het kleintje nergens te bekennen..
Het eten was uiteraard wel weer heerlijk.
Zojuist hebben we de koffers weer ingepakt, want voor we het weten zijn we morgen weer thuis.
Het was een heerlijke vakantie.
En stiekem ben ik blij dat deze zo voorspoedig is verlopen, zo komt mijn reislust tenminste weer terug.
Xxx
